Olmuyor böyle, bir türlü sözümü tutamıyorum. Ha yazdım yazacağım derken bir bakmışım ki yine uyumuşum. Halbuki hayatımızda yazacağımız yeni başlangıçlarımız varken hiç olmuyor, gecikmiş fotoğraflara bugünün tarihini vermek. Ah birde fotoğraf makinesinin tarihini ayarlayan olsa sevabına.
Duyduk ki bugün TEK çalışma yapacakmış, 9.00'dan akşamakadar elektrik yokmuş. Bu sefer sabah uykudan fedakarlık edip bilgisayarın başına geçtim.Bir yandan yarın yetiştirmem gereken işleri yaparken, bir yandan da ihmal etmeye yüz tutmuş blogla ilgileneyim dedim.
Yazının başlığına yeni başlangıçlar dedik demesine ama bakalım hepsini anlatabilecek miyiz. Saate bakayım iyi daha bir saat var, sanırım elektrikler kesilmeden hem yazmayı hemde işimi bitirebilirim.
Havalar güzel iken gezmeyi hiç ihmal etmiyoruz. Nasıl olsa yakında evlere tıkılacağız. Hoş biz kar kış dinlemiyoruz ama şu grip muhabbeti yüzünden sevgili ile Portekiz'e gitmekten vazgeçtik. Hem soğuk hem grip biz en iyisi evde oturalım. Sevgili bize hediyeleri nasıl olsa getirir.
Duru artık memeye veda etti. Yaklaşık 3 hafta önce başladığımız bu veda süreci arada sırada yastığını görmesiyle ağlamalara dönüşse de çok da korktuğum gibi sancılı olmadı. Ancak memenin yerini bu sefer benimle uyuma alışkanlığı aldı. Akşamları hadi kızım yatağa dediğimizde bijim bijim deyip bizim yatağımıza gidiyor. Ama gecenin bir vakti uyanıp kendi yatağına gitmek istiyor. Belki bu bloğu okuyanlar arasında memeden kesme süreci yaşayanlarınız olabilir. Ben kendi taktiğimi söyleyeyim. Bir akşam yastığını alıp geldiğinde " memede sütün bittiğini, artık büyüdüğünü" söyleyip dikkatini başka yere çektik. Şimdi ara ara olan ağlama krizlerinde de aynı şeyi yapıyoruz. Bizde işe yaradı.
Suyu görünce aklıma geldi. İkinci yeni başlangıcımız ise merhaba tuvalet. Aslında Duru'yu tuvalete alıştırma süreci bakıcımızı ikna etmekten daha kolay oldu. Tam anlamıyla olmamakla birlikte yavaş yavaş alışmaya başladı. Bakıcısının söylediğine göre cuma günü her seferinde söylemiş. Bize tuvalet eğitimine başlama kararını aldıran neden ise Duru'nun bunu kendi istemesi oldu. Önce oyuncak sandığı oturağına bir gün oturup da 10 dakika sonra " anne bitti" deyip gittiğimde gördüğüm manzara, sevgili ile bize haydi başlıyoruz kararını aldırdı.
Biraz daha hızlı yazmazsam yetişemeyeceğim. Saat 8.30 olmuş bile.
Biz bu hafta sonu yine çok eğlendik. Havada güzel olunca değmeyin keyfimize. Ama bir ara yolumuz sehven Pendik pazarına düştü düşmesine ama pzarı şöyle bir uzaktan görüp yaklaşık yarım saatte trafikten kurtulup evimize döndük.
Bu da Durunun bir diğer yeni başlangıcı. Evimizde artık bir Ebru Sanatı ustası var. Bakalım sevgili malzemeleri temin edecek, sonra halılar, koltuklar ne hale gelecek. Bir tahmini olan var mı?
Olmuyor böyle, bir türlü sözümü tutamıyorum. Ha yazdım yazacağım derken bir bakmışım ki yine uyumuşum. Halbuki hayatımızda yazacağımız yeni başlangıçlarımız varken hiç olmuyor, gecikmiş fotoğraflara bugünün tarihini vermek. Ah birde fotoğraf makinesinin tarihini ayarlayan olsa sevabına. 
Duyduk ki bugün TEK çalışma yapacakmış, 9.00'dan akşamakadar elektrik yokmuş. Bu sefer sabah uykudan fedakarlık edip bilgisayarın başına geçtim.Bir yandan yarın yetiştirmem gereken işleri yaparken, bir yandan da ihmal etmeye yüz tutmuş blogla ilgileneyim dedim.
Yazının başlığına yeni başlangıçlar dedik demesine ama bakalım hepsini anlatabilecek miyiz. Saate bakayım iyi daha bir saat var, sanırım elektrikler kesilmeden hem yazmayı hemde işimi bitirebilirim. 
Havalar güzel iken gezmeyi hiç ihmal etmiyoruz. Nasıl olsa yakında evlere tıkılacağız. Hoş biz kar kış dinlemiyoruz ama şu grip muhabbeti yüzünden sevgili ile Portekiz'e gitmekten vazgeçtik. Hem soğuk hem grip biz en iyisi evde oturalım. Sevgili bize hediyeleri nasıl olsa getirir.
Duru artık memeye veda etti. Yaklaşık 3 hafta önce başladığımız bu veda süreci arada sırada yastığını görmesiyle ağlamalara dönüşse de çok da korktuğum gibi sancılı olmadı. Ancak memenin yerini bu sefer benimle uyuma alışkanlığı aldı. Akşamları hadi kızım yatağa dediğimizde bijim bijim deyip bizim yatağımıza gidiyor. Ama gecenin bir vakti uyanıp kendi yatağına gitmek istiyor. Belki bu bloğu okuyanlar arasında memeden kesme süreci yaşayanlarınız olabilir. Ben kendi taktiğimi söyleyeyim. Bir akşam yastığını alıp geldiğinde " memede sütün bittiğini, artık büyüdüğünü" söyleyip dikkatini başka yere çektik. Şimdi ara ara olan ağlama krizlerinde de aynı şeyi yapıyoruz. Bizde işe yaradı.
Suyu görünce aklıma geldi. İkinci yeni başlangıcımız ise merhaba tuvalet. Aslında Duru'yu tuvalete alıştırma süreci bakıcımızı ikna etmekten daha kolay oldu. Tam anlamıyla olmamakla birlikte yavaş yavaş alışmaya başladı. Bakıcısının söylediğine göre cuma günü her seferinde söylemiş. Bize tuvalet eğitimine başlama kararını aldıran neden ise Duru'nun bunu kendi istemesi oldu. Önce oyuncak sandığı oturağına bir gün oturup da 10 dakika sonra " anne bitti" deyip gittiğimde gördüğüm manzara, sevgili ile bize haydi başlıyoruz kararını aldırdı.
Biraz daha hızlı yazmazsam yetişemeyeceğim. Saat 8.30 olmuş bile. 
Biz bu hafta sonu yine çok eğlendik. Havada güzel olunca değmeyin keyfimize. Ama bir ara yolumuz sehven Pendik pazarına düştü düşmesine ama pzarı şöyle bir uzaktan görüp yaklaşık yarım saatte trafikten kurtulup evimize döndük. 
Bu da Durunun bir diğer yeni başlangıcı. Evimizde artık bir Ebru Sanatı ustası var. Bakalım sevgili malzemeleri temin edecek, sonra halılar, koltuklar ne hale gelecek. Bir tahmini olan var mı? 
