Doğum hikayemi burda uzun uzun anlatmaya gerek yok diye düşündüm. Çünkü annem daha ben doğmadan önce bir blog hazırlamaya başlamış. Biraz acemice de olsa benim dünyaya geliş şerefime tüm kabilenin heyecanını dile getirmeye çalışmış. Bu blog da teyzemlerin, annemin ve anneannemin benim için yaptıkları el emeği göz nuru hırkalar, kazaklar, yelekler,...vb. şeylere de yer vermiş. Bu aralar bana yardımcı olsa da ara sıra kendi bloğuna da yeni şeyler ekliyor. Neyse bu kadar reklam bir yana biz konumuza dönelim...
Bilim adamı bir baba ile bankacı bir annenin dünyaya gelmemekte ısrar eden, miadını doldurduğu halde anne karnıdan bir türlü çıkmak bilmeyen inatçı kızıyım. Annem normal doğumla dünyaya gelmem için çok çalıştı ama ben onun acı çekmesini istemediğim için doğumumu doğal akışına bırakmadım. Bu yüzden sevgili doktorumuz Meltem teyzenin de kararı ile epidural anesteziyle dünyaya getirildim. Halbuki içerisi o kadar rahattı ki, bıraksalar içerde yaşamaya devam edecektim. Ah ah ne güzel günlerdi o günler. :)
1 yorum:
seni öğrendiğimizde o kadar çok şaşırmıştık ki. baban japonya'da ben ise kimseyi tanımadığım koca İstanbul'da tek başımaydım. biraz korkarak biraz da heyecanla içimde büyümeni izledim. baban olmadan her şey çok zordu ve baban geldiğinde sen karnımda kocaman bir 5.5 ay olmuştun. neyseki anneannen ve teyzenler yalnız bırakmadılar. ve sen canım kızım, beni hiç üzmedin. iyi ki doğurmuşum seni...
Yorum Gönder