24 Ocak 2009 Cumartesi

Yaşanmış Anların Geciken Yakalaması

Biz yaşadık yaşamasına ama bir türlü bilgisayarın başına oturup sizlerle paylaşamadım. Çok mu meşguldüm hayır, Duru'mu engel olmuştu, ona da hayır. Peki neydi beni alıkoyan koca bir yorgunluk. Birden üstüme çöken, aldığım nefesi bile zorlayan baş dönmeleri, halsizlik, bacak ve bel ağrıları geçen hafta boyunca beni esir aldı ama yaptığımız ateşkes anlaşmasına uyup hala beni serbest bırakmadı. Baktım bugün havalandırma günüm, moralim de iyi bir gayret anıları iyice geç olmadan bloğumuza aktaralım dedim. İlk fotoğrafımız geçen hafta gittiğimiz alışveriş merkezinden. Nasıl bir ironi ise arkada korsan gemisi önde iglo. Global dünya bu olsa gerek.
Burada da bir eskimo buz tutmuş gölde balık avlamaya çalışıyor diye düşünüyorum çünkü uzağı gözlüksüz göremediğim için ne yapmaya çalıştığını çıkaramadım. Bu arada penguenler kuzey de mi yoksa güney de miydi?Bu çocuklar neden hep boyundan büyük eşyalarla uğraşırlar ki. Sanırım market arabası ile duygusal bir bağ kurdu. Duru kendisine aldığımız oyuncak market arabası ile yürümeyi öğrenince her gördüğü market arabasına saldırıyor.

Bu kadar yorgunluğa insan tabi ki acıkır da bizim kız biraz fazla acıkmış galiba, baksanıza koca ekmeği kapmış götürüyor.Evde sürekli bu kulaklıkla dolaşıyoruz. Neslihan Teyzesi ne de güzel seçmiş, prensesime çok yakışıyor doğrusu. Diğer prenses de Duru'nun ikizi Doğa..:))) Salı günü sevgili evdeydi ve bizde havanın güzel olmasını fırsat bilip hemen sahile söylemesi ayıptır mangala indik. Duru burada sokak defilesinde, anne ve anneanne ortak yapımı hırkası ile kampüsde boy gösterdi. Fotoğraf çekildikten 10 dakika sonra nasıl bir süprizle karşılacağını bilmeden dolaştı durdu. Tabi süprizi görünce bizim kızın kahkahaları her yerden duyuluyordu. Fotoğraf makinemizin bataryası bitmeseydi geciken yakalamalara onu da ekleyecektim ama bir daha ki sefere artık. Süprizin ne olduğunu merak mı ettiniz, hemen söyleyeyim. Sevgili bugün uzaktan kumandalı bir kamyonetle helikopter aldı ve biz onları denemeye gittik. Şaşkın kuzum helikopterin peşinden koşup durdu, bizde Duru'nun peşinden.

Duru meyve yemek için bekliyor, cheetos anneye. Sevgili bu sefer küçük paket almış, artık kilolardan kurtul demek istiyor galiba.

10 yorum:

inci ve annesi dedi ki...

nasıl güzel bir resim o kulaklıklı olan maşallah canım benim
hırkada pek güzelmiş hani anneyle anneannenin eline sağlık küçülürse haberimiz olsun :)
cips paketleri bizim evde de küçülmeye başladı. Bu bir ima olabilir mi? :)

neslihan erzincan özgür dedi ki...

geçmiş olsun canım...

sizin ailenin maceraları çok eğlenceli ve sevgi dolu.maşallah.sevgilerimle...

Adsız dedi ki...

canım merhaba. bebişin cok tatlı masallah elınde ekmegı cok seker cıkmıs.

Mon Petit Chou dedi ki...

canımküçülürse ne demek anneannemiz ilk buluşmamızda İnci için de bir tane örüyoruz. yalnız anneannemiz Ankara'da ama söz ilk buluşmada.

Mon Petit Chou dedi ki...

Neslihan'cığım teşekkür ederim, maceralarımızı paylaşmak istersen bekliyoruz.

Mon Petit Chou dedi ki...

Banu Teyzesi keşke hep bebiş kalsa, hep elinde ekmeği dizimizin dibinde otursa.

cavidan dedi ki...

hırkanıza bayıldım duruyada çok yakışmış maşallah. erende ekmek delisi alıyor eline lokma lokma yiyor:) öptük.

Belkıs dedi ki...

Bu ara bu yorgunluk bıkkınlık sıkkınlık hallerini nedendir bilinmez bende dahil hemen hemen bütün bloglarda gözlemliyorum. Enteresan geliyo aslında aynı dönemlerde ayrı insanların aynı duygularla boğuşması. Var bi etki ama henüz çözemedim :)
Önce Duru yu sonrada Doğa yı ısır bizim için annesii :)

Mon Petit Chou dedi ki...

Cavidan ekmeği keşke yese, bütün derdi oyun. bu yemek yememe dersimiz ne zaman bitecek.

Mon Petit Chou dedi ki...

Sevgili Belkıs acaba bu yorgunluk mevsimsel mi yoksa 9 aylık hamilelik ve ondan sonra geçen dönem mi bizi yoran bilemiyorum. bir de gerçekten ikiz olsalardı ne yapardım.