26 Temmuz 2008 Cumartesi

Annem ve Ben

Seninle ilk anneler günümdü. Heyecanlı olmasına heyecanlı ama bir o kadar da yorgun ve telaşlı. Çünkü birgün önce yeni evimize taşınmış, doğanın içinde yeni bir yaşama başlamıştık. Etrafta açılmayı bekleyen bir sürü koli, eşyaları biran önce yerleştirmeye çalışan anneannen ve o anın tadını çıkarmaya çalışan baban, bir de bugünün sıradan bir gün olmadığını düşünen ben. Acaba anlayacak mıydın? İki günce doğumgünümde ayak üstü kestiğimiz pastanın üstündeki mumlara saldırdığın gibi mi olacaktı. Belki de her şey üst üste gelmişti ve ben çok şey bekliyordum. Ama sen bana hediyelerin en güzelini verdin: koşulsuz sevgini, sıcaklığını, annen olduğumu, herşeyim olduğunu,...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

canım kızım, her şeyim, seni çok seviyorum..iyi varsın...iyi ki senin annenim...