Dünyamıza Hoşgeldin Alya Su

İnci ve Özer çifti ile yaklaşık iki ay önce organik tarım yaptığımız tarla bölümünde tanışmıştık. İnci o zamanlar hamileydi ve ben hemen yanına gidip konuşmaya başlamıştım. Daha sonra karşılıklı ikramlarla yeni bir dostluğun başlangıcını atmış olduk. Ancak bir ay önce birden bire ortadan kayboldular. Nasıl olsa aynı kampüsdeyiz diye cep telefonlarımızı da almadığımızdan bir türlü kendilerine ulaşamadık. Duru'nun İnci teyzesi nereye gitmiş, ne olmuştu da haber bile verememişlerdi. Düşündükçe aklıma kötü şeyler geliyor, olmaması için dua ediyordum. Ta ki düne kadar... Dün eve dönerken Özer'i görünce kalbim çarpmaya başladı. Acaba sormalı mıydım, ya korktuğum cevapsa, ya onları üzersem diye bir süre kapının önünde bekledim. Eşim hadi artık girelim demeseydi Duru ile birlikte orada öyle bekleyecektim. Sonunda cesaretimi toplayıp kapıyı çaldım ve Özer'in gülen yüzünü görünce içim rahatladı. Sonra İnci'yi gördüm. Gözlerim hemen karnına takıldı, ben sormadan İnci içimi rahatlatan cevabı verdi: Bebeğim doğdu...O an da eşimle birlikte derin bir oh çektik. Evet Alya Su sonunda aramıza katılmıştı ama biraz fazla minikti. Alya bir süpriz yapıp yedi aylık ve 940 gr olarak dünyaya gözlerini açmıştı. Doğduğundan beri ( bir aydır) hala kuvözdeymiş. İnci şimdi daha iyi olduğunu, toparladığını ve bebeğine yakın olmak için İstanbul'da bir ev tutmak zorunda kaldıklarını anlattı. Bunları söylerken gülümsüyordu, bu belki de en güzeliydi. Çünkü biliyordu ki üzülüp, ağlamanın bir faydası yok. Minik bebeğinin hayata tutunmasına sulu değil gülen gözlerle, içindeki sevgiyle yardım etmeliydi. Şimdi merakla Alya Su'nun aramıza katılmasını bekliyoruz. Dualarımız seninle minik yürek, bütün gücünle asıl hayata...