Sevgili bu ne zaman ne yapacağı belli mi olur, gece düşünmüş de sabaha kadar içinde zor konuk etmiş. Sabah olunca bir heyecan bir gülümseme hadi sahile gidiyoruz. Hem kahvaltı ederiz hem gemi yüzdürürüz. " Peki sen biliyor musun kağıttan gemi yapmayı ? " Sorun değil, şöyle elimizle tutup yüzdüreceğiz. Hadi herkes kendine bir gemi seçsin.
Biz Duru'yla birlikte bir yakalayalım dedik ama bir türlü yakalayamadık. Tam tutacak gibi oluyoruz gemi birden parmaklarımızın arasından süzülüp gitti. Bir de gemiler arkamızda olunca yakalamak zor oluyor.
Ben arılardan köşe bucak kaçarken bizim iki kafadar atmışlar çakıl taşlarının üstüne kilimi bağıra çağıra şarkı söylüyor. Bir yandan da biz çok acıktık diye de tempo tutuyorlar. Anne bir yandan arıdan mı kaçsın yoksa kahvaltı mı hazırlasın bilemedi. Azıcık aşım kaygısız başım diyerekten evden getirdiğimiz tostlarımızı yedik, çayımızı yudumladık. Tabi her arıyla da benim havalara zıplayıp sahil boyunca koşmam da günün komedisi oldu.
Hep baba kız bu güzel havanın keyfini sürecek değil ya biraz da kız kıza güneşlenelim dedik. Duru Hanım denize bayıldı, sürekli el çırpıp durdu.
Sahilde güneşlenme faslımız bitince bu sefer soluğu Boğaziçi Hayvanat Bahçesinde aldık. Duru özellikle akvaryumu ve maymunları çok beğendi. Şempazelerle birlikte çığlık çığlığa bağırıp durdu. İşte günün kısa bir özeti. Gitmek isteyenler için bu havaları tavsiye ederim. Hava çok sıcak olmadığı için koku da fazla olmuyor. Biz çok rahat gezdik, sandığım kadar da büyük bir hayvanat bahçesi değilmiş. Ankara'da büyüdüğüm için sadece Atatürk Orman Çiftliğini biliyordum, benim için de çok güzel bir süpriz oldu. Bu güzel için sevgiliye ve Duru'ma çok teşekkür ederim. Sizi çok seviyorum.
Son bir şey: her canlı kendi doğasında mutlu, onlara bu mutluluğu sağlayamayacak ve hak ettikleri saygıyı gösteremeyeceksek lütfen hayvanat bahçeleri olmasın.
Dün sabah kahvaltısı için Eskihisar'a gidelim dedi sevgili büyüklerim. Bende de büyüklere saygı sonsuz bindik Taza düştük yola. Diş çıkarıyorum ya serde huysuzluk, on dakikada vardık Eskihisara. Babam demez mi burdan da Yalova'ya. Aman baba dedim, annemin sınavı var sen ne dersin. Şurda iki tur atalım, iki de mam mam sonra doğru ev. Bak ne güzel deniz kokuyor, durduk yere sinirlendirmeyelim değil mi annemi?
Peki dedi babam ve Kaptan Köşkünde pek de cılız olan bir kahvaltı yaptık. Günlerden pazar olmadığı için maalesef açık büfe kahvaltı yoktu. Ne yapalım biz de ne varsa onu yedik. Dün ilk defa krem peynir yedim ve tadı çok hoşuma gitti. Keşke her gün yesem. Neyse ben bir yürümeye başlayayım artık gider kendim alırım. Zaten bu aralar yürümeye çok hevesliyim. Bizimkilerin belleri ağrıyıp da pes edene kadar beni yürütmelerini istiyorum. Bir an önce yürümeyi öğrenip doğum günümde ortalıkta koşturmalıyım. Bu arada 6 aralık benim doğumgünüm herkesi beklerim.
Bunlarda kedilerimizden bir kaçı. Duru kedilere bayılıyor, özellikle yavru kedilerle arası çok iyi. Bir tane de köpeğimiz vardı ama yazdan beri ortalarda gözükmüyor.Yol boyunca kaplumbağaya rastlayamadık. Karşımıza çıkan tek hayvan kedi ve koşarcasına kaçtığımız arı.
Ailemizin sporcusu babam, evimizin kraliçesi annem, annemle babamın her şeyi, minik prensesleri ben. İşte bizim çekirdek ailemiz. Hayal mi? O sadece hayal, belki ilerde olur.
