Ciğerimiz, evimiz, doğamız, havamız, ormanlarımız yanıyor. Neden yanıyor, kim yakıyor. Hiç mi acımıyorlar çocuklarına. Kolayına büyümüyor her bir fidan. Emek, sabır, en çok da sevgi istiyor. Akdeniz buram buram duman kokuyor. Kuş cıvıltıları değil itfaiye arabasının sireni yırtıyor sessizliği. Çocuklar oyunu bırakmış öylece bakıyorlar yükselen duman bulutuna. Birbirlerine soruyorlar: " Gördün mü? " Neyin neden yandığını bilmeden, belki de yananın sadece ağaç olduğunu düşünerek tekrar oyuna dalıyorlar. Halbuki kül olup giden sadece ağaçlar mı? Evimiz, suyumuz, havamız, geleceğimiz de değil mi yok olup giden.Bu fotoğrafları bugün evimizin balkonundan çektim. Altı ayrı yerde
başlayan orman yangınından ikisi. Çok fazla büyümeden hemen müdahele edildi. Peki ya Akdeniz bizim kadar şanslıymıydı. Hayata tutunmaya çalışan kaç tane fidan dallarının rüzgarlarla dansını göremeden boynunu büktü. Kaç yaşam evsiz, sahipsiz kaldı. Lütfen artık sahip çıkalım başkalarının da hayatına. Çocuklarımıza öğretelim saygı görmek için saygı duymak gerektiğini. Kolayına büyümüyor bir fidan....
2 yorum:
evet kolay buyumuyor hicbir fidan, hicbir can.. ama yazik ki hep yetersisiz bu konuda da her konuda oldugu gibi.. helikopterler bile gece olunca sondurme yapamiyormus. ne acidir Allahim kimbilir cayir cayir yandigini gormek emek verip buyuttugun canlari, evleri.. biraz daha tedbir, biraz daha bilinc ne olur..
çok ama çok üzücü. Gercekten içim sızlıyor her yangin haberinde
Yorum Gönder