Yine Yeniden Ben

Hüzün çöktü yokluğunda, her sabah nafile bir çabaydı seni görmeye çalışmak. Heyecansız, neşesiz bir bekleyişti içimde. Sanki hiç gelmeyecek gibi gitmiştin. Bir gece alıvermişlerdi seni benden. Anlatamadım kimselere, yazamadım sayfalarına büyüyen çocukluğumu. Üçüncü dişimi müjdeleyemedim sevdiklerime. Birlikte yürüyemedik seninle. Yasak hemşerim giremezsin dediler, arka kapıdan gizlice sızdım içeri. Dayanamazdım yokluğuna, görmeden yapamazdım seni. Ama bir şey olmuştu sanki sana, beni tanımıyor, sanki yaşamımı paylaşmak istemiyordun. Yasak dedin, koca anlamsız bir yasak beni senden ayıran. Çocuksun anlamazsın... Halbuki anlıyordu çocuk yüreğim senden ayrı kalmanın acısını. Seni benden alan amcalar, bundan sonra pışşık bir daha vermem bloğumu size, ona göre....