1 Eylül 2008 Pazartesi

Ebe Sobe

Oldu en sonunda oldu, bizim de bir sobemiz oldu. Duru'nun pastaları kadar tatlı Yosunbuka’sı bizi de sobelemiş. Hep bloglarda görürdüm de ne olduğunu anlamazdım. Soruları cevaplamak gerekiyormuş. Haydi bakalım Duru Hanım anneye yardım etmeye..

Blog yazmaya ilk ne zaman başladın?

Bir dakika hemen öbür bloğuma bakıp söyleyeyim. 20.10.2007 'de başlamışım. Daha önce blog nedir bilmezken, sevgili yetkilim sayesinde ben de bir blog açmaya karar verdim. Duru'yu beklerken yaşadıklarımızı, onun için yaptığım/yapılan el işlerini, eşimle birlikte gezdiğimiz yerleri anlattığım bloğumu teknik nedenlerden dolayı terk edip kızımla birlikte burayı mesken tuttuk. İyi kide gelmişiz. Çok güzel arkadaşlıklar kurduk.


Blog yazısı konularının belli bir çizgide olmasına özen gösteriyormusun?

Daha çok kızımın günlük yaşamını yazmaya gayret etsemde arada ekstralarda olmuyor değil. Tabi çoğu zaman Duru her güne bir aksiyon yapmadığı için yazma aralığım da pek sık olmuyor. Aslında anne adayları için de faydalı bilgiler vermek istiyorum ama Duru büyüyünce bloğumu ne hale çevirmişsin diye kızar mı acaba?


Blog yazmayı ne kadar sürdüreceksin?

Kafamda belli bir süre yok. Yazabildiğim sürece yazacağım. Asıl istediğim Duru'nun büyüdüğünde kaldığım yerden devam etmesi, hayatını kendi ağzından değil bizzat kendisinin yazması.
Blog yazmak senin için eğlenceli bir uğraşken şimdi artan bekleyiş yüzünden zorunlu bir hal almaya başladımı?

Aslında bir bekleyenim olmadığı için zorunluluk haline dönüştü diyemem. Zorunlu olan tek tarafı ilerde Duru'ya okumaktan zevk alacağı bir şeyler bırakmak çabası. Onun dışında benim için hala çok eğlenceli bir uğraş. Yazmadığım zamanlar kendimi daha huzursuz hissediyorum. Hayran kitlemiz çoğalmış olsa bile yazmaktan bıkacağımı sanmıyorum. Günün bütün stresini, evde kalmış olmanın verdiği sıkıntıyı yazarak atabiliyorum. Yosunbukam iyi ki sobelemişsin bizi. Sorulara cevap verirken bile bayağı rahatladım.


Blog yazmak için gün içinde bazı şeylerden feragat ediyormusun?

Daha çok Duru uyuduğunda fırsatım oluyor. Tıpkı şimdi olduğu gibi. Bu sefer de ev işleri, yemek gibi kadınsal görevlerden feragat ediyorum. Ama en çok da uykumdan. Ha şunu da yazayım ha bunu da derken bir bakıyorum ben iki dakika dinlenemeden Duru Hanım uyanmış. Varsın uyansın ben oo günkü yazımı yazdım ya tamamdır.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

durunun tatlı annesi çok hoş cevaplar olmuş iyi ki sobelenmişim ve hemen sobelemişim duruyu da..oyunlara başladık elim sende sobe:)

Mon Petit Chou dedi ki...

ben kimi sobeleyeceğim. hımm hemen birini bulmalıyım.